Wat is wijsheid?

wijsheidTwee weken geleden kwam iemand met het idee om een expositie over lege panden in Wageningen samen te stellen. Nu ben ik al vaak verhuisd van atelier en ben ik zo ook al een aantal panden tegengekomen, dus kon ik er wel wat mee. Ik zou natuurlijk een opsomming kunnen maken van jaartallen, feiten en slopen, maar ik wilde het niet als probleem, niet als documentatie en niet als frustratie benaderen.
Ik zie lege panden en leegte als een mooie reis. Vergankelijkheid. Laat de natuur er maar bouwen en mensen hun ellende in leuzen op de muur knallen. Vreemd stadsbeeld.
Artistiek en poetisch veel mooier. Niet economisch. Maar wel een vreemd gezicht.
Terwijl ik nog een rondje fietste, probeerde ik te achterhalen wat lege panden en leegte met mijn inspiratiebronnen te maken hadden.
In panden zie je in ieder geval verhalen van een stad. In panden zie je voormalige werkplekken of huisvesting.
Leegte en stilte. Een aangename leegte en stilte waar iedereen naar elkaar luistert. Dat zou ik wel willen.
Maar zwijgen heeft ook niet altijd nut. En er zijn toch een paar “politieke onderbuikgevoelens” die ik even kwijt moet.
Als kunst spreekt. En als Sooreh Hera en de anonieme cartoonist ‘Nekschot’spreekt en Theo van Gogh en anderen die wellicht provoceren, waarom is de reactie zo veranderd na de moord op Theo van Gogh? Even los van de vraag of het goede kunstenaars zijn.
Waarom wil men daden stellen naar kunstenaars toe en stelt men niet meer tentoon en pakt men cartoonisten op? Moeten we niet een signaal afgeven naar geweld en andere bronnen van onrust aanpakken? Ik snap de verwarring wel en het feit dat men voorzichtiger is. Maar ik zie niet zoveel heil in restrictie in de wetten en het feit dat Donner en Hirsch Ballin serieus overwegen om godslastering nog eens onder de loep te nemen wettelijk gezien. Dat betekent voor mij persoonlijk dat men luistert naar geweld. Dat er ineens nader wordt gekeken naar de vrijheid van meningsuiting. Wat kan ik met de opmerking dat mensen in hun diepste gevoelens aangetast worden? Dat begrijp ik wel. Maar het mes snijdt aan twee kanten. Dan kan men ook in ogenschouw nemen of vrijheid van godsdienst nooit beledigend is en of de vrouw dan altijd zo beschermd wordt en of men als kind een weerwoord heeft op groepen en geloofsgemeenschappen en verwachtingen.
Mijn onderbuikgevoel zegt dat ik diep moet ademhalen. Vreemd constateer dat ik ineens meer belangstelling heb voor politiek nu het lijkt alsof de reactie verandert op kunstenaars die beladen onderwerpen aansnijden en in de knoei komen.
Laat ik eens kijken wie er het nuchterst is en oplossingsgericht komt.
Het is niet zo dat ik me geroepen voel om stelling te nemen en mijn kunst ook provocerender ga maken. Mijn kunst gaat over andere onderwerpen.
Kunst kan over zoveel onderwerpen gaan. Verwondering over het leven. De schoonheid van de natuur. STadsbeelden. Politiek. Religieus.
Of bijvoorbeeld even over lege panden en leegte.
Mooi toch die vergankelijkheid.
Laat de natuur maar bouwen. Dat kan ze veel mooier op zijn tijd. De natuur zal altijd doorgaan.
Was er maar meer leegte in steden in de zin dat er meer plekken voor natuur en stilte waren.

Marjan Verloop
SLUIT
SLUIT