Nieuws

Rondje Wageningen
Er is nieuwe apparatuur geinstalleerd aan de gevel van de bblthk. Zo kunnen we dag in dag uit genieten van hetgeen in Wageningen gebeurt en gaat gebeuren, vormgegeven in fraaie dia’s. Er kan nog veel meer, wat blijkt uit onderstaand bericht.

Vaak beseffen mensen niet hoe mooi hun eigen, direkte leefomgeving is. Met dat idee in zijn achterhoofd heeft Cees Mobach de omgeving van Wageningen vanuit de lucht vastgelegd. Dat vereist naast enige kennis van die omgeving ook veel geduld. De lichtomstandigheden, het weer en het seizoen moeten meewerken om met een drone te kunnen werken. Hij besloot het in jaren verzamelde ruwe materiaal te monteren in 11 korte films. Daarin wordt uiteraard geen compleet beeld van Wageningen gegeven. De Wageningse dichter Ruud Verwaal heeft met veel gevoel voor de beelden en het ritme ervan bij elke film een kort gedicht geschreven in de vorm van een Haiku. Een haiku bestaat uit drie regels, die respectievelijk bestaan uit 5, 7 en weer 5 lettergrepen. Ze verschijnen kort in beeld, bij iedere film weer een nieuwe Haiku, en verlenen de beelden, gevoelig en verrassend, steeds een extra dimensie.

Om te voorkomen dat de kijker uitgekeken raakt op de beelden vanuit de lucht zijn ook uitgebreide passages op de grond gemaakt en zelfs onderwater. Wat de kijker mist, die de films bekijkt op het grote scherm aan de gevel van de bibliotheek is uiteraard geluid. Maar zonder de uitgekiende muziek waarop de films zijn gemonteerd blijft er genoeg ritme over om van te genieten.
De projecties beginnen dagelijks om 17.00 uur en gaan door tot diep in de avond. Het programma wisselt iedere week.

Van 11 januari t/m 22 januari heeft een groep van negen Wageningse dichters mensen onder de noemer Lijntje Poëzie opgebeld om gedichten voor te dragen door de telefoon. Het idee: wat warmte verspreiden door middel van poëzie. Vanuit de eigen woonkamer toch even samen zijn. En dat lijkt goed gelukt te zijn. In de woorden van één van de ontvangers: “Dit voelde als een kaartje in de bus ontvangen, maar dan rijker.”

Foto: Dichter Tim Horsting die vanuit de bibliotheek belt

Het was voor beide partijen best een avontuur. Zo heb je zomaar een onbekende aan de telefoon. De luisteraars kregen door telefonische voordrachten even de ervaring om door de ogen van de dichter naar de wereld te kijken. De gesprekken die hierop volgden gingen vaak over verrassende onderwerpen, als: een eerste liefde, jeugdherinneringen, een favoriet seizoen of grote levensgebeurtenissen.

Door het enthousiasme bij zowel de ontvangers als bij de dichters, is er besloten om een vervolg te geven aan Lijntje Poëzie. Er wordt gedacht aan één vaste avond per week waarop het mogelijk is om door een dichter gebeld te worden. De deelnemende dichters waren: Ivanka de Ruijter, Laurens van der Zee, Peter Abspoel, Petra Sips, Ruud Verwaal, Tim Horsting, Sander Reimink, Mieke van Hooft en Leontien Jansen. Dit project is ondersteund door Wageningen Doet, Thuis Wageningen en de bblthk.

Met de voltooiing van ‘Stadsbos voor Wageningen’, zoals July Leesberg haar werk op de winkelruit van Kado Lokaal aan de Hoogstraat heeft genoemd, is er een derde raamtekening bijgekomen in de Wageningse binnenstad. “Gedurende de coronatijd zijn wij het bos waarin wij wonen extra gaan waarderen,” vertelt ze. ” Lekker tussendoor even wandelen, hardlopen, een frisse neus halen. Daarom heb ik een stukje van het bos meegenomen voor de bewoners en bezoekers van de Wageningse binnenstad.” In overleg met docent Peter de Krosse maakte zij het ontwerp waar doorheen je ook nog de winkel in kunt kijken. Kado Lokaal is een leerbedrijf van RSG Pantarijn Praktijkonderwijs Wageningen en Zideris.

In het kader van het project ‘KunstKruimels & CultuurCroutons’ van kunstenaarscollectief Waterlanders werden eerder al raamtekeningen gemaakt door kunstenaars Marieke Scheijgrond en Henk van Ruitenbeek. Zij maakten raamtekeningen die nog steeds te zien zijn: aan het Conventplein bij Unitas en aan het Salverdaplein bij de stadsbrouwerij. En een vierde is onderweg, op een raam waarvan de locatie tot de voltooiing van het werk nog stil wordt gehouden.

Dat maakt dat er een rondje gewandeld kan worden (met aandacht voor het houden van voldoende afstand) langs de kunstwerken die binnen KunstKruimels & CultuurCroutons zijn gerealiseerd. Daarbij hoort ook nog het gedicht ‘Bericht langs de dijk’ van Ivanka de Ruijter onderlangs de Grebbedijk, hoewel dit werk op het moment door het hoge water aan het gezicht is onttrokken. Wie het werk en de tekst alsnog wil aanschouwen, kan deze terugzien in de video-installatie in de etalage van de Binnenstadswinkel op de hoek van de Markt en de Hoogstraat. De tekst is ook terug te lezen in het onderdeel ‘stadsdichter’ op de website van Cultuur in Wageningen, net als zijn voorganger ‘Bericht op de grond’. (www.cultuurinwageningen.nl)

Alles bij elkaar is er sprake van een zich langzaam uitbreidende kunstroute, voor wie in coronatijd zin heeft in wat culturele afleiding. Een plattegrond en meer resultaten van dit kunstproject zijn te zien via www.kunstkruimels.nl en via de website en social media-kanalen van de Waterlanders. (www.waterlanders.info)

Met hun project ‘KunstKruimels & CultuurCroutons’ willen de leden van kunstenaarscollectief Waterlanders, (Anna van Diepen, Bart Heijnemans, Eric Langendoen en Erik Woltmeijer) met kunstprojecten iets betekenen voor Wageningen in deze donkere dagen van strenge coronaregels en lock-down-maatregelen.

Op 27 januari plaatsten ze in dit kader een nieuw kunstwerk, in samenwerking met stadsdichter Ivanka de Ruijter. ‘Bericht langs de dijk’ is vanaf vandaag te lezen langs de Grebbedijk bij Wageningen. Wie aan de kant van de Veerweg begint kan het gedicht volgen (met een korte onderbreking door de rietkraag) over een lengte van ruim 500 meter. Het werk blijft in ieder geval tot en met de maand februari te zien.

Dit is de tweede keer dat Ivanka de Ruijter een bijdrage levert aan KunstKruimels & CultuurCroutons. Eerder schreef ze al ‘Bericht op de grond’, dat door Waterlanders rond de kerk op de Markt werd gekrijt. Vanwege de overvloedige regen is deze tekst maar kort te zien geweest, wanneer de weersvoorspellingen gunstig zijn zal die opnieuw worden aangebracht. Het krijten van dit gedicht is nog wel te zien in een video die draait in de etalage van de stadswinkel, op de hoek van de Markt en de Hoogstraat. De tekst is hier terug te lezen: http://cultuurinwageningen.nl/category/stadsdichter/

Binnen KunstKruimels & CultuurCroutons werd ook samengewerkt met kunstenaars Marieke Scheijgrond en Henk van Ruitenbeek. Zij maakten raamtekeningen die nog steeds te zien zijn: aan het Conventplein bij Unitas en aan het Salverdaplein bij de stadsbrouwerij. Binnenkort wordt aan deze collectie een nieuwe raamtekening toegevoegd door July Leesberg. De Waterlanders zijn nog steeds op zoek naar nieuwe mogelijkheden, dus toezeggingen voor te gebruiken ramen in de binnenstad worden van harte gewaardeerd!

Het project KunstKruimels & CultuurCroutons dat oorspronkelijk gedurende de maand december zou lopen, kreeg net als iedereen te maken met de strengere maatregelen en de lockdown. Hierdoor moesten een aantal geplande activiteiten in de openbare ruimte worden geannuleerd. Ondanks deze tegenslagen zijn de makers doorgegaan. Ze hebben de looptijd van het project zelfs verlengd om corona-proof kunstuitingen voor het Wageningse publiek te blijven realiseren.

Een overzicht van resultaten van dit project is te zien via www.kunstkruimels.nl en op de website en social media-kanalen van de Waterlanders.

Te zien in “Het Raam”, de geheel corona-proof expositie ruimte van de Maakfabriek op de Churchillweg 25 is het werk “Schimmen van Ongemak.”
Deze reusachtige orchidee is een bloem in de serie ‘Homo Botanicus’ van Gigja Reynisdottir.
Natuurlijke vormen en vegetatie, verweeft Gigja met haar verwondering over de menselijke conditie.
Met haar bloemen geeft zij op bijzondere wijze uitdrukking aan de lichamelijke en psychologische ervaring van het mens zijn en de complexiteit van menselijke emoties, relaties en de maatschappij.

De Orchidee, een aanbeden bloem, maar dessalniettemin een parasiet die zich voedt met andere planten staat hier symbool voor hoe onze consumptie maatschappij is georganiseerd.
Wij ‘zien’ niet echt wat wij kopen.

Gígja Reynisdóttir is een IJslandse
kunstenaar die al ruim 25 jaar in Nederland woont en werkt.
Ze behaalde haar MFA aan het Sandberg Instituut in het jaar 2000
en is sindsdien werkzaam als kunstenaar in haar woonplaats Bergen, Noord- Holland.