Ja, wij schrijven, nou en?
Schrijf dan zelf, dan horen we eens van een ander
wat in ons roept terwijl we buiten stil zijn.
Alles in ons trilt en woelt, vreest de leegte,
slaat om zich heen, grijpt vast om niet te vallen.
Die diepte in onsโฆ
Het is stil. Toch is het vol,
verhalen kleven aan de muren,
zij die hier niet zijn zijn hier elke dag,
een schot, een lach, een ratelende kar,
een man in lompen, een vrouw zo verโฆ
Helden, verdorden, hier in onze Hoogstraat,
trilogieรซn op de Markt, feuilletons,
opmerkelijk veel feuilletons
in onze Wageningse goten!
Waren wij werkelijk wie wij zijn op straat,
een zombie was er een professor bij.
Schrijven is de mens verwoorden, ontleden, eren,
de ware mens die wij ook hier zijn, ver
van waar het zogenaamd gebeurt.
Laurens van der Zee, stadsdichter vanWageningen, bij het literair festival Boek & Feest, 20 โ 21 april 2013, Wageningen
