De roos de maan

Eerst maar eens beginnen. ‘s Ochtends
met je wangen in de wind is de wereld nog klein.
Je hoort het schoolplein gonzen en het bonzen
van je hart: je school, je klas, je brood, je tas,
je kom, je pas.

Je letters zijn een tekening, je zinnen nog
als poëzie: mik ik raak, de roos de maan,
een oceaan aan kennis, aan systemen, en
aan taal. De school je boot, het zeil je lange
liniaal om alle winden mee te meten.

Weten. Dat de ouders heus aan boord zijn,
maar jij zal leren navigeren. De trap op langs
het hoge raam. Jaar na jaar na jaar na jaar
je school, de wereld trekt zich langzaam bol,
je groeide samen groot.

t.g.v. het 100-jarig bestaan van de G.J. van den Brinkschool

Ivanka de Ruijter

SLUIT
SLUIT