Ouder
Over de schouders van een stad Kijken altijd ouders mee De burgemeester op de fiets Ondernemers, oude heren Mensen die de stad iets leren: Keuzes maken, staan voor iets. Zo kent ze vele vaders, moeders En … lees verder
Stadsdichter
Lieve Ander
Ik zie aan jou, aan hoe je lacht: je denkt aan iets waar ik aan dacht, maar dan zo, zoals jij, zo’n beetje met je hoofd opzij. Ik denk: ik wil niet anders zijn, want dan … lees verder
Voor Wageningen
Ik leerde je horen en jij mij het schrijven over je mensen, je stegen, je hotel op het plein, over ‘s nachts op de dijk, over hoe je nog jaren mijn altijd gonzende muze zal zijn. … lees verder
Ons blijft natuur als wonder boeien
‘Ons blijft natuur als wonder boeien’ Dat tegelde men aan de muur Men regelde lucht, licht, temperatuur En schonk een huis aan het mirakel. Wie er door glas van de Noordkas Of door wybertjesramen keek Zag … lees verder
Wiegelied
Een oude man liep op de molen toe Een briesje trok hem aan zijn jas En vroeg om aandacht, als een kind Dat niet wilde gaan slapen. De zon hing laag, de schaduw lang De man … lees verder
Recept van wat restte
Men neme de restjes van wat werd gegeten Overbodige paprika’s, brakke berkenboleten Men neme een ui van net ietsje te oud strooit met specerijen – waar de geliefde van houdt Men neemt wirrewarwortels, bleke bleekselderij en … lees verder
Niets leek precies op wat er kwam
Ik vind een briefje in de beuk verstopt in scheuren van zijn schors. Er zitten kreukels in zijn kringen en er staan krassen op zijn borst. Ik denk aan bomen, hoe ze jaren op één plek … lees verder
Reflectie
We plantten de twijfel hier langs het water. Haar vraagtekens krulden, ze woekerde wild tot je wijsheid kon plukken uit haar spiegelbeeld: in elke reflectie heeft het hier iets van daar, het nu iets van vroeger, … lees verder
‘T Landbouwertje op de boekenmarkt
Dit plein is een parkeerterrein met auto’s tussen lijnen, en wat boompjes die omheinen, wat passerende passanten en sindskort een bronzen ventje. Of ja, ‘t is eigenlijk een studentje dat inmiddels dacht te weten wie hier … lees verder
Dat gordijnen geen grens zijn
Je zat stil en je tuurde naar de rode gordijnen Grote mensen, ze zeiden: dit, is het theater, tot daar waar dat koord loopt, publiek op de stoelen in de rijen ervoor. Dit hier is het … lees verder
Schaatsen op de Nevengeul
Daar waar het hek staat, daar staan alle fietsen. Ze wachten als ouders in de kou op hun kroost, de fietstassen leeg van de wol en de wanten van wij die straks terugkeren, verblijd en verbloosd. … lees verder
Sporen
Hoor je de galm van de klok in de toren? We kijken omhoog, naar waar de trilling begon En voelen haar golven langs onze muren, Langs glazenwasladders naar het wolkenplafond. Hoor je de spreker die gonsde … lees verder
Omnibus | Ivanka de Ruijter nieuwe stadsdichter
Ivanka de Ruijter is de komende drie jaar stadsdichter van Wageningen. Ivanka nam het publiek in haar gedicht mee op een tocht door de stad, en werd werd door de jury als beste verkozen. De overige … lees verder
Emmaüsgangers
(een modern Awater) Op dat moment zag ik een vrouw Ik denk dat haar naam Elke was Haar tas van lappen aan elkaar genaaid deed me haar herkennen. ’t Moest vlak na Pasen zijn geweest. Het … lees verder
Bij de Wageningse Eng
Ik ga door het hek en pluk juwelen het schommelen van de dorre mais zo ver mijn oog voert blokpercelen uit bruine aarden moederschoot Ik zie witte huisjes, rode daken de wind voert met zich mee … lees verder
Vertrouwen
‘Onderzoeken of vertrouwen werkt’ dat doet me denken aan die stakker die de liefde wilde meten kussen twee – in de ochtend een bij thuiskomst ’s avonds niet steelse blikken – één Nog voor de resultaten … lees verder
De stadsomroeper
boeren met hun blauwe petten klompendansen overschot burgers hebben de stad verkocht buitenlui zijn niet meer welkom de straten hebben geen huizen meer klinkers klinken niet en daar kom ik op mijn fiets de stadsomroeper ik … lees verder
Spelen in de fontein
Wat zou die steen in de fontein toch zijn een bloem, een duif een vlam Iets dat vrijheid uit moet beelden? wat past er bij die waterweelde waar jaar na jaar, al veertien keer elke zomer … lees verder
Op weg naar Dromeland
De stad is mijn canvas, de straat mijn theater Ik Leef! Dat schrijf ik op de koude stenen Mijn vreugdekreet langs kale muren Lokt uitgelaten schelmfiguren Uit het verre Dromeland Ik loop op stelten, blaas bellen … lees verder
Wat als het wiel …
Wat als het wiel van de vrouwen van Belmonte anders was gerold helemaal de berg af met de stroom mee van de Rijn Moesten wij dan Renkums leren of met het pontje heen … lees verder
Repareer uw jas
Als onze stad een jas zou zijn zoals een dichter ooit beweerde wie zou er dan te koop mee lopen welke dames welke heren droegen dan dit kledingstuk alsof ze hem zelf hadden gemaakt Wie zou … lees verder
Welkom thuis
Welkom geef de deuren een klopje de klinken een hand fluister in de lang verlaten gang: welkom alles zelfs het voorbijgaan ging voorbij we zijn weer thuis. Wat te gebeuren stond gebeurde een keur aan volk … lees verder
Bij het herdenkingsraam 1940-1945
Ter gelegenheid van Open Monumentendag 2015, thema: ‘Kunst en Ambacht’ Mag ik u misschien iets vragen deel met mij uw hartebloed ach wilt u alstublieft voor het straks verleden is en dat glas daar in de … lees verder
2e Divisie
Het is vandaag geen mooie dag. De grasmat ligt er prachtig bij. We zijn hier nu bijeengekomen voor de klassieker FC Wageningen tegen SV Veendam. Het stadion is volgepakt, men staat zelfs op de trappen, overwoekerd … lees verder
De dromers
English version: The Dreamers » Het schittert in de uiterwaard het waait langs de rivier. Vada ligt verlaten klagend, want kapotgeschoten haar bewoners zijn met boten elders heen gegaan waar staal en bloed en heldenmoed slechts … lees verder
Doe geen kwaad (Primum non nocere)*
Wij stad van vrijheid waar de Wereld staat en 160 volken vreedzaam wonen wij zeggen doe geen kwaad Leg het bitter van u af, door crisis angst en haat laat het spel toch aan de kinderen … lees verder
Stadsgedicht
Ik wil schrijven aan de Rijn in een huis van stenen die in die rivier gebakken zijn alsof mijn woorden zo uit onze stadse klei getrokken in ruwe brokken daar ontstaan door mij fijntjes gepolijst. Dat ik … lees verder
Martijn tien jaar 33
Martijn Coïni was drie-en-dertig toen een verslaafde op hem instak omdat ie boos was en geld moest voor zijn roes. Zo ben je een mens, zo een dader, zo een lieveheersbeestje op een steen. Zo een … lees verder
Vaarwel huis, welkom huizen
Dit huis voor ouderen had veel kamers en alles had een naam: De Grote Zaal, de Kleine Zaal, de Soos met bar en ”Buffet”, het Hok van Adrie die al lang weg was, het aangeharkte Jan … lees verder
Lijnen
Wij kleine rechters hebben lijnen in ons hoofd, lovend, straffend, schiftend, wegend: zonder Goed en Fout valt niet te leven. Arme drenkeling, verlatene, benarde aan de onderkant, ‘gewonen’ hebben brood op de plank, de rest … lees verder
Oh, Wageningen
Lofdicht op Wageningen bij de Tafel van W – editie 9, door Laurens van der Zee, stadsdichter, 2 april 2014 Lang heb ik over een titel, dit lofdicht waardig, nagedacht maar ik bleef dwalen. Afgemat doch vol … lees verder
Kom van die wolk af!
Als slot van de Ode aan Marian Heij, op 9 maart 2014 in de bblthk van Wageningen, bracht stadsdichter Laurens van der Zee de liedtekst Kom van die wolk af!, vrij naar de bekende jaren ’60-hit … lees verder
Wageningen let op uw saek
of hoe een open stadsgracht open ogen vergt Er liggen bunkers voor de binnenstad getekend hoger dan de Hoogstraat, berger dan de Bergstraat, zwaarder dan het zwaarste water van die op te graven gracht waar iedereen … lees verder
U hoort van ons
Het Jubileum is geklaard, de klus zit er op, zonder ons was het huilen geweest, huilen en paniek, want dit Jaar kwam erg onverwacht. Wageningen kreeg het feest dat Wageningen verdiende, wat Wageningen miste weet geen … lees verder
Huishoudbriefjes, gevonden op Wageningse keukentafels
We zitten goed in de kaas maar slecht in het brood. Als jij eerder thuis bent, haal jij het dan? Aan de thuishulp. Beste thuishulp, mijn vader wordt nu wel heel vergeetachtig en hij herkent mij … lees verder
Je mag veel
Je mag veel, je mag een vis in een kom. Draait ie rondjes. Wel goed voor zorgen. Vervolgens mag de herfst je koortshoofd koelen, je mag regen je rode ogen laten spoelen. Des winters mag de … lees verder
Gebouwen van gezag en nog wat
Laurens van der Zee, stadsdichter van Wageningen, bij de presentatie van Gebouwen van Gezag – 750 jaar monumenten van macht en pracht in Wageningen op 13 september 2013 in de bblthk te Wageningen, ter gelegenheid van … lees verder
Te wapen Wageningen
In ons wapen ruziën leeuwen om een kruis. De ene wil het hoog, de andere laag. Ik zeg laat weg, totdat we dat of enig ander waarmerk waard zijn want we zijn pas halverwege, we zijn … lees verder
De Hoogstraat is de wereld
Ja, wij schrijven, nou en? Schrijf dan zelf, dan horen we eens van een ander wat in ons roept terwijl we buiten stil zijn. Alles in ons trilt en woelt, vreest de leegte, slaat om zich … lees verder
En die stad dat zijn wij
Van binnen is ie groter dan van buiten, onze stad aan de Rijn, meerlandenpunt, waar vogels in alle talen fluiten en keukens geuren zoals je niet verzinnen kunt. Met stokken, steen en brons zijn ze begonnen, … lees verder
