Column

Ja met mij weer. Nog even verder, ik was nog niet klaar, het gaat over mijn toekomst, mijn volgende toekomst. Ik moet eigenlijk nu dichten, ik sta al op de Dodge, de mensen staan te wachten … lees verder

Van enorme windturbines in haar serie Nieuwe Nederlandse Landschappen naar het kleinste takje in het Belmonte Arboretum: De Wageningse beeldend kunstenaar July Leesberg heeft een reis naar binnen gemaakt. Als wetenschapper opgeleid aan Wageningen UR heeft … lees verder

Ik heb hier iets voor Kerstmis maar eigenlijk ook voor elke andere dag in het jaar, en het begon op de fiets. Zoals zoveel. Daar moet ik het eerst over hebben. Met fietsen is het eigenaardig … lees verder

Tijdens een werkbezoek aan Valencia eind vorig jaar (nooit begon ik een column zo gewichtig) viel mijn oog op een enorme poster met maar een klein beetje tekst er op. Het was bepaald geen school-Spaans, ik … lees verder

Als je het goed met je woonplaats meent, wil je liever niet dat jouw boodschappengeld ver over de gemeentegrenzen verdwijnt. Je gunt het plaatselijke winkeliers en bedrijven dat ze door jouw aankoop van spullen of diensten … lees verder

Wie schrijft er met mij een boek? Het wordt geen fijn boek. Liever niet dus, ik heb toch al geen zitvlees voor boeken. Maar het moet er wel komen, de titel heb ik al: “Wagenings Kwaad”. … lees verder

Wie zegt dat hij afspreekt bij een koe zal niet voor vol worden aangezien. Maar in Wageningen kan dat. Daar staat een levensgroot dier op de hoek van de Bergstraat en de Bevrijdingsstraat. De boerderij in … lees verder

Ik heb veel opschrijfboekjes, het ene nog mooier dan het andere. Dichters krijgen dergelijke dingen met Sinterklaas maar sommige heb ik zelf gekocht wanneer ik weer eens had besloten nu echt te gaan schrijven. Er zit … lees verder

Er heerste stilte bij het ontbijt in het hotel. Wakker worden in Lelystad is inderdaad niet niks. Sommigen schikken zich, anderen proberen koortsachtig te begrijpen hoe zij in deze situatie verzeild zijn geraakt. Zo vroeg ik … lees verder

Ik prikte laatst een vorkje met Anne Vegter, Dichter des Vaderlands, en bij die gelegenheid vertelde zij dat het soms lastig is om herkenbaar te schrijven voor een groot publiek en tegelijk jezelf te blijven. “Anne”, … lees verder

Relatieproblemen De Spijspotten zijn weggehaald! Vlak voor Kerst is het gebeurd. Nu is het echt uit tussen Wageningen en de Universiteit. Die zou ons eeuwig voeden in ruil voor een plek om te wonen, te werken, … lees verder

Ik ging als een vreemde langs Wageningen en een vreemde ben ik gebleven. Ik was en bleef buiten, binnen bleef ver weg. Mijn verslag, hieronder, heb ik genoemd De schil verstikt de vrucht. Daarmee bedoel ik … lees verder

Vrouwelijk ongenoegen zindert door je huis, een draadloos modem is er niets bij, de vuvuzela een babyboertje. Je kunt er, kortom, niet omheen. Zo is het en zo was het, tenminste als je mijn vader moest … lees verder

Met een ladder, een onschuldig gezicht en een omweg bewogen mijn vriendin en ik ons over het ijs van de lange winter. Het was koud, nacht en Wageningen, het moet zo’n twee maanden terug zijn geweest. … lees verder

Zet “te koop” bij een bank en verkoop hem niet. Breek alles er uit tot de vloertegels toe. Sloop het water er uit, de warmte en de stroom. Sjouw massa’s grint, cement en zand naar binnen … lees verder

Een onthulling en een oproep door Laurens van der Zee Dichters worden stiekem door de Staat gesteund om lyrisch te schrijven over de seizoenen. Dit voorkomt dat het volk mort en massaal aan het emigreren slaat. … lees verder

Ik heb het gemist want ik moest factureren, maar een tijdje terug stond er wat aardigs in de krant. Een kennis kwam er mee aan, de NRC van 28 februari 2009. Over de architect Rudy Uytenhaak, … lees verder

Binnenkort komt er een nieuwe columnist. Ik heb het met plezier gedaan, maar een nieuwe schrijver, een nieuw geluid. Een nieuw jaar, een nieuwe columnist. De afgelopen jaren heb ik me bezig gehouden met schilderen en … lees verder

Op tv zag ik beelden van een streetpaintfestival in Valkenburg. Grote schilderijen lagen op straat getekend. Het was gemaakt met pastelkrijt. Naakt en kwetsbaar voor de wind die zou opsteken en de regen die zou neerslaan. … lees verder

Twee weken geleden kwam iemand met het idee om een expositie over lege panden in Wageningen samen te stellen. Nu ben ik al vaak verhuisd van atelier en ben ik zo ook al een aantal panden … lees verder

Koninginnedag. Even ziet alles de kleur oranje en zie ik de vlaggen in het straatbeeld verschijnen. Mijn huisje blijft angstvallig kaal. Met mijn donkerblauwe golfje vind ik dit een prima reden om een milieuvervuilende rit te … lees verder

Wilders Fitna De boodschap is eenzijdig. Maar de vorm getuigt ook nog eens van slechte kunstzinnige kwaliteiten. In gedachten roep ik hem op het matje: “Ik weet niet of je die ambitie had, maar als je … lees verder

Andy Warhol is in het stedelijk museum Amsterdam. Kille koude muren zijn bedekt met oases van wallpapers en uitvergrote zwart-witfoto’s. Lichtbeelden, geluidshokjes. Je kunt er ook dineren. Je kon er zelfs vijftien minuten je werk tentoonstellen. … lees verder

Waarschijnlijk heeft iedereen wel tekenles gehad op de lagere school. Ik wel. Dan richtte zo’n juffrouw zich over je heen en boog met haar enorme lichaam over jou als klein kind en keek je aan. “Heb … lees verder

Dordrecht is een enigszins vreemde stad met haar geschiedenis en haar hang naar progressiviteit op bepaalde momenten. Ik ben er geboren en heb er gewoond. In zo’n huis van de jaren twintig. Ingeklemd tussen een park, … lees verder

Filmpjes doen het goed op kunstacademies, festivals en prijsvragen. Complete verhalen en de indrukwekkendste technieken komen dan langs. Indrukwekkend. Ik herinner me ze alleen niet meer. Alleen dat ene filmpje kan ik niet uit mijn geheugen … lees verder