Lijntje Poëzie
Stadsdichter ’24 Gooi m’n eerste lijntje uit Als deins ik op het water Aan het vissen in een schuit Letters aan de haak Maar ik weet niets van vissenspraak Dus geen idee waarop ik stuit Dribbel … lees verder
platform voor kunst, muziek, film, theater en uitgaan
Stadsdichter ’24 Gooi m’n eerste lijntje uit Als deins ik op het water Aan het vissen in een schuit Letters aan de haak Maar ik weet niets van vissenspraak Dus geen idee waarop ik stuit Dribbel … lees verder
“Oh Uiterwaarden” Zei ik Starend Naar het Bruisend water Dat Kruipend Aan de Dijk Verschenen was Een plas Alsof die er Duizend dagen Lang al lag Maar Niets is Minder waar “Oh Uiterwaarden” Nu zijn je … lees verder
Om de beurt de Voeten van de Grond Stap voor stap Door de regen Of de zon Wat kan het mij ook Bouten Hoofd tussen de Schouders Tussen de Wenkbrauwen Een frons Langzaam Glijden Bomen en … lees verder
In het voorjaar kunt u verschillende cursussen volgen in ons atelier aan de Kamerlingh Onnesstraat 1. Wat denkt u bijvoorbeeld van een Stilleven Schetsen? Met houtskool en veer worden vormen en hun schaduwen gevat op papier. … lees verder
Na de behandeling van de 4 hardhouten palen van het kunstwerk van landschapsarchitect Blaauboer, zijn nu ook de stalen onderdelen voor het kunstwerk ‘Blaauboer revisited’ gereed. De Wageningse kunstenaar René van Corven maakt in het ontwerp … lees verder
Ik weet me niet te verhouden tot mensen die missen, tot moeders die moedig zijn, en bang. Ik ben niet thuis in vluchten, ik weet niet eens waar ik allemaal niet thuis in ben. Ik heb … lees verder
Ik doch bij me eige: Ik ga hier iets zeggen in het Woagenings dialect. Glad vergeten dat ik het ginnins spreek en van beiskante niemand ken. Dat het nog best moeilijk is da ha’k heul niet … lees verder
Och het is toch niet weer zo’n dag als deze. Een die schokt en schatert, wrikt en prikt ze langs de randen van het donker spiekt dwars door mijn slaperig gezicht. Ik ben nog niet klaarwakker … lees verder
Ik ben noch schilder noch boswachter. Toch lijkt mij dit bos uit schilderijen te bestaan waaiende krakende inkijkexemplaren waar stiekem in een leegte schuilt Waar nog niks groeit of dood is niks natgeregend, platgelopen, wit (of … lees verder
Samenwerking rond kunstwerk ‘Blaauboer’ werpt vruchten af! Het werk ‘Blaauboer revisited’ is een kunstwerk van de Wageningse kunstenaar René van Corven. Het bestaat nu nog alleen als maquette maar kan, omdat de financiering rond is, richting … lees verder
Het oorspronkelijke kunstwerk van Blaauboer stond sinds de jaren-70 op de Dreijen, de voormalige campus van Wageningen-UR. Het kunstwerk is eind 2021 verwijderd omdat het terrein herontwikkeld wordt. In december 2021 is Stichting Cultuur in Wageningen … lees verder
Landschapsarchitect, kunstenaar Pieter Blaauboer (1924-2008) is een Wageningse alumnus. Hij studeerde landschapsarchitectuur aan de Wageningse Landbouwhogeschool (de latere Wageningen UR) en heeft 40 jaar lang een bureau in de landschapsarchitectuur gehad in de Wageningse binnenstad. Begin … lees verder
We zitten tegenover elkaar aan de tafel van straat. Of nou ja, ik lig voor het gemak in het gras jij staat op de stoep, al lang. Ik ben niet zomaar aangeschoven wij ondervinden ongeveer hetzelfde … lees verder
Als ik kon schreeuwen, schreeuwde ik mijn leegte plat als ik kon dansen, danste ik mijn regels krom als ik kon schrijven, schreef ik mij vol. Ik ben naakt zo zonder vormen geen lijnen omlijnen mijn … lees verder
Ja met mij weer. Nog even verder, ik was nog niet klaar, het gaat over mijn toekomst, mijn volgende toekomst. Ik moet eigenlijk nu dichten, ik sta al op de Dodge, de mensen staan te wachten … lees verder
Als jij nu eens je polsen kruist, je vingers spreidt, de kootjes recht Als jij nu eens je pinken – zachtjes op de zere plekken legt, en zo een vogel maakt van schaduwen. Is vliegen hetzelfde … lees verder
Wat een solidariteit. De menselijkheid is zeer alert. Nederland is wakker en ook alert. Wageningen net zoals altijd nog alerter. Wat een verzet tegen oorlog ! Wat geweldig dat wij met allen tegen zijn. Wat idioot … lees verder
Naast paspoppen, brilmonturen en uitschuifbare portemonnees leunen bruin-oranje muren tegen draaiend discolicht. Ervoor wurmt zich het raam tussen vloer en plafond. Erbinnen houdt het tapijt bijeen: draaischijftelefoon, pukkel, plastic tv. Wanneer de klink (met deur en … lees verder
Laten we de gaten uit onze broeken naaien, spandoeken als kleren dragen, vliegtuigen uitzwaaien, vervuilende fabrieken plat bellen met vervelende vragen (en vooral niet instemmen). Laten we varkens uit slachthuizen redden, windmolens in onze achtertuinen zetten, … lees verder
Onder de bodem van mijn hoofd blijkt nog een laag vol vragen. Geen idee op welke verdieping in mijn hersens ik nu denk maar ik ben op mijn plek hier. In deze scheve gebouwen zit niemand … lees verder
Ze schrijft alsof ze uit de toekomst komt او دختر صحبت میکند مثل اینکه او از اینده امده باشد Ik antwoord achterstevoren met de vraag: من جواب دادم به شکل دیگری همرا ه با سوالی: Hoeveel … lees verder
Er wordt ergens op gewacht vandaag bijna niemand die verwacht waar ik aan dacht Wij lijken op elkaar, maar schreeuwen dat jullie doen als het moet en wijzen (want dat werkt nou eenmaal best wel goed) … lees verder
Tot augustus is werk van zes Wageningse kunstenaars in de Wageningse binnenstad te zien of te horen. ‘Haal bezoekers van het centrum uit hun corona-bubbel’, was de opdracht die Wageningse beroepskunstenaars meekregen. De wedstrijd was een … lees verder
Wij horen toch tenminste naast het schilderij als gelijkwaardige collega’s, partners in crime of desnoods naast de deurmat als ontvangstcomité maar nee, wij worden verstopt met haren onder water in half kapotte potjes naast de kraan. … lees verder
Tot begin augustus is werk van zes Wageningse kunstenaars in de Wageningse binnenstad te zien of te horen. ‘Haal bezoekers van het centrum uit hun corona-bubbel’, was de opdracht die Wageningse beroepskunstenaars meekregen. De wedstrijd was … lees verder
Het duwt de derailleur de ketting roept ratelend mijn naam Het hoopt het hoofd het hoopt niet eens het denkt nog net genoeg: blijf gaan Ze voelen de benen ze moeten zo meteen nee nu nog … lees verder
Tot begin augustus is werk van zes Wageningse kunstenaars in de Wageningse binnenstad te zien of te horen. ‘Haal bezoekers van het centrum uit hun corona-bubbel’, was de opdracht die Wageningse beroepskunstenaars meekregen. De wedstrijd was … lees verder
Ik hoor mezelf praten met een stem die hardop scheller is dan in mijn hoofd ik hoor mezelf mijn denken delen en voor ik het weet denken jullie te weten wie ik ben en Misschien ben … lees verder
Ik hield een oogje in het zeil en noemde haar een zij. Ik versierde haar met woorden, schreef het liefst op elke steen, ik liet haar niet alleen bestaan maar zag haar met mijn ogen dicht, … lees verder
Kunst kleurt de stad Tot begin augustus is werk van zes Wageningse kunstenaars in de Wageningse binnenstad te zien of te horen. ‘Haal bezoekers van het centrum uit hun corona-bubbel’, was de opdracht die Wageningse beroepskunstenaars … lees verder
Kunst kleurt de stad Tot begin augustus is het werk van zes Wageningse kunstenaars in de Wageningse binnenstad te zien of te horen. Haal bezoekers van het centrum uit hun corona-bubbel, dit was de opdracht van … lees verder
Mistig met zonder sterren is het kan mijn voeten niet eens zien vanaf hier, laat staan de grond nou fijn zo. Hang hier nog wel even de zon is ver te zoeken en alleen kom ik … lees verder
Ik weet het nog, ik weet het nog gewoon de wekelijkse slaapwandeling deze donderdagnacht hoe het ging ongeveer, hoe ging het toch Ik liep als het ware uit mijn kamer via de trappen, donkere straten naar … lees verder
Ik hield een oogje in het zeil en noemde haar een zij. Ik versierde haar met woorden, schreef het liefst op elke steen, ik liet haar niet alleen bestaan maar zag haar met mijn ogen dicht, … lees verder
Zoals een bootwerker scheepskabels sloopt, polsdik staaldraad, taai tot in de hel behalve draadje voor draadje, één voor één, zó heeft Van Rumund zich bevrijd, lint na lint, knip voor knip, óp naar zijn Zwitserleven Soms zal hij … lees verder
Eerst maar eens beginnen. ‘s Ochtends met je wangen in de wind is de wereld nog klein. Je hoort het schoolplein gonzen en het bonzen van je hart: je school, je klas, je brood, je tas, … lees verder
Stop niet met lezen. Stop niet met lopen. Vergeet van niets moois hoe het eigenlijk moet. Kijk goed, soms moet je visualiseren om iets moois niet te verleren: stel je voor dat je nu schaatst, hoe … lees verder
Ik wilde je iets schrijven. Op de stenen voor je huis, op het plein rondom de kerk, in de aarde van je tuin of desnoods in de klei van de rivier, of hier. En dan, van … lees verder
Van enorme windturbines in haar serie Nieuwe Nederlandse Landschappen naar het kleinste takje in het Belmonte Arboretum: De Wageningse beeldend kunstenaar July Leesberg heeft een reis naar binnen gemaakt. Als wetenschapper opgeleid aan Wageningen UR heeft … lees verder
Matrozen, roeiers, schippers en piraten weten het, zij zijn weer thuis: bij de haven van Wageningen hoort dit beeld, het staat er zo vast als een huis. ‘Windkracht‘ is de naam, Ubbo Scheffer heeft het eind … lees verder
Blijf op de hoogte van alles over beeldende kunst, muziek, dans, film, theater, lezingen .... in Wageningen.