Wim62

Ze is alleen vandaag

Och het is toch niet weer zo’n dag als deze. Een die schokt en schatert, wrikt en prikt ze langs de randen van het donker spiekt dwars door mijn slaperig gezicht. Ik ben nog niet klaarwakker … lees verder

Inkijkexemplaar

Ik ben noch schilder noch boswachter. Toch lijkt mij dit bos uit schilderijen te bestaan waaiende krakende inkijkexemplaren waar stiekem in een leegte schuilt Waar nog niks groeit of dood is niks natgeregend, platgelopen, wit (of … lees verder

Blaauboer revisited

Samenwerking rond kunstwerk ‘Blaauboer’ werpt vruchten af! Het werk ‘Blaauboer revisited’ is een kunstwerk van de Wageningse kunstenaar René van Corven. Het bestaat nu nog alleen als maquette maar kan, omdat de financiering rond is, richting … lees verder

Sloop kunstwerk Blaauboer

Het oorspronkelijke kunstwerk van Blaauboer stond sinds de jaren-70 op de Dreijen, de voormalige campus van Wageningen-UR. Het kunstwerk is eind 2021 verwijderd omdat het terrein herontwikkeld wordt. In december 2021 is Stichting Cultuur in Wageningen … lees verder

Pieter Blaauboer

Landschapsarchitect, kunstenaar Pieter Blaauboer (1924-2008) is een Wageningse alumnus. Hij studeerde landschapsarchitectuur aan de Wageningse Landbouwhogeschool (de latere Wageningen UR) en heeft 40 jaar lang een bureau in de landschapsarchitectuur gehad in de Wageningse binnenstad. Begin … lees verder

Aan de tafel van straat

We zitten tegenover elkaar aan de tafel van straat. Of nou ja, ik lig voor het gemak in het gras jij staat op de stoep, al lang. Ik ben niet zomaar aangeschoven wij ondervinden ongeveer hetzelfde … lees verder

Gezocht: een schrijver

Als ik kon schreeuwen, schreeuwde ik mijn leegte plat als ik kon dansen, danste ik mijn regels krom als ik kon schrijven, schreef ik mij vol. Ik ben naakt zo zonder vormen geen lijnen omlijnen mijn … lees verder

Een Gewoon Gesprek met Jeweetwel

Ja met mij weer. Nog even verder, ik was nog niet klaar, het gaat over mijn toekomst, mijn volgende toekomst. Ik moet eigenlijk nu dichten, ik sta al op de Dodge, de mensen staan te wachten … lees verder

Keti Koti

Als jij nu eens je polsen kruist, je vingers spreidt, de kootjes recht Als jij nu eens je pinken – zachtjes op de zere plekken legt, en zo een vogel maakt van schaduwen. Is vliegen hetzelfde … lees verder

Solidariteit

Wat een solidariteit. De menselijkheid is zeer alert. Nederland is wakker en ook alert. Wageningen net zoals altijd nog alerter. Wat een verzet tegen oorlog ! Wat geweldig dat wij met allen tegen zijn. Wat idioot … lees verder

Hoogstraat 97

Naast paspoppen, brilmonturen en uitschuifbare portemonnees leunen bruin-oranje muren tegen draaiend discolicht. Ervoor wurmt zich het raam tussen vloer en plafond. Erbinnen houdt het tapijt bijeen: draaischijftelefoon, pukkel, plastic tv. Wanneer de klink (met deur en … lees verder

Klimaatmars

Laten we de gaten uit onze broeken naaien, spandoeken als kleren dragen, vliegtuigen uitzwaaien, vervuilende fabrieken plat bellen met vervelende vragen (en vooral niet instemmen). Laten we varkens uit slachthuizen redden, windmolens in onze achtertuinen zetten, … lees verder

In het diepe

Onder de bodem van mijn hoofd blijkt nog een laag vol vragen. Geen idee op welke verdieping in mijn hersens ik nu denk maar ik ben op mijn plek hier. In deze scheve gebouwen zit niemand … lees verder

Ze schrijft alsof ze uit de toekomst komt

Ze schrijft alsof ze uit de toekomst komt او دختر صحبت میکند مثل اینکه او از اینده امده باشد Ik antwoord achterstevoren met de vraag: من جواب دادم به شکل دیگری همرا ه با سوالی: Hoeveel … lees verder

Lef

Er wordt ergens op gewacht vandaag bijna niemand die verwacht waar ik aan dacht Wij lijken op elkaar, maar schreeuwen dat jullie doen als het moet en wijzen (want dat werkt nou eenmaal best wel goed) … lees verder

Climate-fiction installatie Mos van Astrid Mulder

Tot augustus is werk van zes Wageningse kunstenaars in de Wageningse binnenstad te zien of te horen. ‘Haal bezoekers van het centrum uit hun corona-bubbel’, was de opdracht die Wageningse beroepskunstenaars meekregen. De wedstrijd was een … lees verder

Jaloers

Wij horen toch tenminste naast het schilderij als gelijkwaardige collega’s, partners in crime of desnoods naast de deurmat als ontvangstcomité maar nee, wij worden verstopt met haren onder water in half kapotte potjes naast de kraan. … lees verder

Het lukt

Het duwt de derailleur de ketting roept ratelend mijn naam Het hoopt het hoofd het hoopt niet eens het denkt nog net genoeg: blijf gaan Ze voelen de benen ze moeten zo meteen nee nu nog … lees verder

De blauwe bomen van Birgit Pedersen

Tot begin augustus is werk van zes Wageningse kunstenaars in de Wageningse binnenstad te zien of te horen. ‘Haal bezoekers van het centrum uit hun corona-bubbel’, was de opdracht die Wageningse beroepskunstenaars meekregen. De wedstrijd was … lees verder

Hier ben ik dan, hallo

Ik hoor mezelf praten met een stem die hardop scheller is dan in mijn hoofd ik hoor mezelf mijn denken delen en voor ik het weet denken jullie te weten wie ik ben en Misschien ben … lees verder

Van een stadsdichter 

Ik hield een oogje in het zeil en noemde haar een zij. Ik versierde haar met woorden, schreef het liefst op elke steen, ik liet haar niet alleen bestaan maar zag haar met mijn ogen dicht, … lees verder

‘De Klinkerstraat’ van Remco de Kluizenaar

Kunst kleurt de stad Tot begin augustus is het werk van zes Wageningse kunstenaars in de Wageningse binnenstad te zien of te horen. Haal bezoekers van het centrum uit hun corona-bubbel, dit was de opdracht van … lees verder

En ineens hang ik erin

Mistig met zonder sterren is het kan mijn voeten niet eens zien vanaf hier, laat staan de grond nou fijn zo. Hang hier nog wel even de zon is ver te zoeken en alleen kom ik … lees verder

Ik weet het nog gewoon

Ik weet het nog, ik weet het nog gewoon de wekelijkse slaapwandeling deze donderdagnacht hoe het ging ongeveer, hoe ging het toch Ik liep als het ware uit mijn kamer via de trappen, donkere straten naar … lees verder

Van een stadsdichter 

Ik hield een oogje in het zeil en noemde haar een zij. Ik versierde haar met woorden, schreef het liefst op elke steen, ik liet haar niet alleen bestaan maar zag haar met mijn ogen dicht, … lees verder

Bij het afscheid van burgemeester Van Rumund

Zoals een bootwerker scheepskabels sloopt, polsdik staaldraad, taai tot in de hel behalve draadje voor draadje, één voor één, zó heeft Van Rumund zich bevrijd, lint na lint, knip voor knip, óp naar zijn Zwitserleven Soms zal hij … lees verder

De roos de maan

Eerst maar eens beginnen. ‘s Ochtends met je wangen in de wind is de wereld nog klein. Je hoort het schoolplein gonzen en het bonzen van je hart: je school, je klas, je brood, je tas, … lees verder

Bericht langs de dijk

Stop niet met lezen. Stop niet met lopen. Vergeet van niets moois hoe het eigenlijk moet. Kijk goed, soms moet je visualiseren om iets moois niet te verleren: stel je voor dat je nu schaatst, hoe … lees verder

Bericht op de grond

Ik wilde je iets schrijven. Op de stenen voor je huis, op het plein rondom de kerk, in de aarde van je tuin of desnoods in de klei van de rivier, of hier. En dan, van … lees verder

De Bloeikalender van July Leesberg

Van enorme windturbines in haar serie Nieuwe Nederlandse Landschappen naar het kleinste takje in het Belmonte Arboretum: De Wageningse beeldend kunstenaar July Leesberg heeft een reis naar binnen gemaakt. Als wetenschapper opgeleid aan Wageningen UR heeft … lees verder

#1 WINDKRACHT

Matrozen, roeiers, schippers en piraten weten het, zij zijn weer thuis: bij de haven van Wageningen hoort dit beeld, het staat er zo vast als een huis. ‘Windkracht‘ is de naam, Ubbo Scheffer heeft het eind  … lees verder

#2 Aardstructuur

Vastigheid nodig? Iets wat blijft? Leg dan je hand op die rode lavasteen, die reuzenschepping van Piet Slegers, aan de oever van het water langs de Nijenoordallee, bij de wijk Noordwest. Onverzettelijk staat het daar en … lees verder

#3 HESTIA

Zomaar een tuinpoort aan het Bowlespark, een deur tussen de wereld en het huis, het domein van Hestia, Griekse godin van de huiselijke haard. Hoe vaak loop je niet langs een kunstwerk zonder het op te … lees verder

#4 BEWEGING IN DE RUIMTE II

Hoe het heel blijft is niet te begrijpen, bij Koningsdag en op 5 mei zit jong en oud tot aan de bovenste tree. We hebben het hier over de Omgevallen Boekenkast in het gazon tussen Junushoff … lees verder

#5 De dans van de spijspotten

Misschien missen we die wel het meest in de stad, de zeven enorme potten van bronskleurig aluminium bij het voormalige bestuursgebouw aan de Costerweg. Ze zijn weg, meegenomen door de universiteit naar de campus, waar ze … lees verder

#6 Land Art

Ai, hier gaat iets helemaal mis. Universiteit, let op je spullen! Je landschapskunst van Blaauboer op de Dreijen gaat naar de ratsmodee als je niet heel snel ingrijpt. Nota bene werk van een beroemde professor, even … lees verder

Dubbele waardering!!

Wat gaat de tijd snel, vandaag is het inmiddels twee jaar terug dat ik werd verrast met het Erezilver van de Stad Wageningen. Ik mocht het in aanwezigheid van 80 vrienden in Theater Junushoff uit handen van Burgemeester Van Rumund in ontvangst nemen. … lees verder

We mogen weer

Er kwam een tijd waarin de piano niet door handen en de glazen niet door monden, en de trappen niet door hakken werden aangeraakt. De stoelen keken elkaar aan, de lampen bleven uit. Zelfs de mensen … lees verder

SLUIT

Wat ga je doen dit weekend?

Blijf op de hoogte van alles over beeldende kunst, muziek, dans, film, theater, lezingen .... in Wageningen.

of volg ons:


SLUIT